از بازی با رنگ انگشتی تا مهربانی با دوستان
تجربه‌ی کشیدن نقاشی با انگشت و لمس کردن رنگ در دست برای کودکان شوق زیادی دارد.
آن روز با گفتن این که امروز در زنگ هنر کار با رنگ انگشتی داریم، صدای هورا کشیدن و بالا پایین پریدن بچه‌ها، کلاس را پر از شوق کودکانه‌شان کرد.
بچه‌ها را گروه‌بندی کردم. در گروه‌های سه نفره شروع به کشیدن نقاشی با رنگ انگشتی کردند. گروه صورتی، نارنجی، آبی و سبز.
اما چیزهایی بود که باید می‌آموختیم …
درست تقاضا کردن از دوستانمان، چیزی را از دست هم نکشیدن، صبر کردن برای رسیدن نوبتمان، همان چیزهایی که هر روزه از رعایت نکردن‌شان و نبودشان رنج می‌بریم و این سوال را در ذهن‌مان ایجاد می کند که آیا همه‌ی ما دوره‌ی پیش‌دبستانی را پشت سرگذاشته‌ایم؟
دایره‌های رنگی هر گروه را روی تخته نصب کردم و یک ردیف برای مهربانی و یک ردیف برای تمیز و مرتب کار کردن برای هر گروه ایجاد کردم. توضیح دادم که منظور از مهربانی این است که اگر مشکلی پیش آمد با هم گفت‌وگو می‌کنیم و اگر وسیله‌ای لازم داشتیم صبر می‌کنیم تا دوست‌مان آن را به ما بدهد و منظور از تمیز و مرتب کار کردن این است که مراقب هستیم که در و دیوار کلاس‌مان و لباسهای خودمان و دوستانمان کثیف نشوند. هر گروه که هر دو ستاره را میگرفت به جایزهی گروهیاش در ردیف آخر دست پیدا می‌کرد.
همه‌ی گروه‌ها ستاره‌ها را گرفتند، برای هر گروه توضیح دادم که مصداق مهربانی و تمیز کار کردن در گروه‌شان کدام رفتار و از جانب چه کسی بوده است.
یکی از گروه‌ها علاوه بر ستارههای از پیش تعیین شده یک بچه‌ستاره هم گرفت. صحنه‌ای را توصیف کردم که هر سه عضو گروه با دست‌های رنگی و پالت‌هایشان می‌خواستند از کلاس خارج شوند. آنها نمی‌دانستند چگونه بدون رنگی کردن دستگیره‌‌ی در، در را باز کنند. مسئله‌ی سختی بود اما بالاخره راه را پیدا کردند؛ یک نفر پالت‌های رنگ را در دست می‌گیرد، یک نفر در را با آرنجش باز می‌کند و آن دیگری با پا در را به سمت خودشان می‌کشد.
«حل مسئله» فرزندی بود که از پایبندی بچه‌ها به پاکیزه کار کردن متولد شده بود. مثل همان بچه ستاره‌ای که کنار اسم گروه‌شان قرار گرفت.
زنگ بعد پاداش کار گروهی‌شان انجام بازی‌های دست‌ورزی و فکری در گروه‌های سه نفره بود با پایبندی به همان ارزش‌های زنگ قبل؛ گفت‌وگو، صبر، مرتب و تمیز کار کردن و درست تحویل گرفتن و درست تحویل دادن وسایل.
بعد از آموزش همه‌ی بازی‌ها به کل کلاس، کودکان در قالب گروه‌های سه تایی مشغول بازی شدند.
حین انجام یک بازی فکری، کارت‌های بازی یکی از گروه‌ها به دست یکی از اعضا پاره شد. اما معنی این زیر پاگذاشتن ارزش‌های کلاس نبود، ما در کنار هم آموخته بودیم که جبران خطا نیز ارزش بزرگی است که یادش می‌گیریم و انجامش می‌دهیم.
عده‌ای مشغول بازی بودند و عده‌ای کنجکاوانه نگاه می‌کردند که نتیجه چه خواهد شد؟
