بی‌سوادی یعنی تداوم فرهنگِ ترس و سکوت

در هفته‌های گذشته چهارمین آزمون هماهنگ مادران سوادآموز برگزار شد. این آزمون با هدف ارزیابی مهارت نوشتن در دانش‌آموزان انجام گرفت، و به یاری خدا به برنامه‌ریزی‌های فردی برای تک‌تک دانش‌آموزان خواهد انجامید.

در حال حاضر ۸۲ مادر و دختر جوان و نوجوان در «طلوع» مهارت‌های خواندن و نوشتن می‌آموزند. برگزاری کارگاه‌های آموزشی در حوزه‌های بهداشتی و مهارت‌های زندگی و نیز برگزاری کلاس‌های ورزش و کتابخانه از جمله دیگر برنامه‌های آموزشی ما در این دوره است.

خوب است که بدانیم بنا به آخرین سرشماری نفوس و مسکن در کشور، در سال ۱۳۹۵، ۸ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر بی‌سواد در ایران زندگی می‌کنند. طبق همین آمار نرخ باسوادی در استان فارس ۸۸.۲% می‌باشد. این یعنی ۴۸۷ هزار و ۳۵۶ نفر از ساکنان استان ما پایه‌ای‌ترین مهارت‌های خواندن و نوشتن را نیز ندارند.

در این میانه بیشترین درصد بی‌سوادی مربوط به زنان است؛ آن چه بیانگر حقایق اجتماعی بسیاری است. طبق آمارها، در استان فارس، ۶۲% جمعیت بی‌سوادان را زنان تشکیل می‌دهند. به علاوه و شاید برخلاف انتظار بسیاری از ما که می‌پنداریم بی‌سوادی مسئله‌ای مربوط به روستاهاست، تقریباً نیمی از بی‌سوادان (یعنی ۵۳%) در مناطق شهری زندگی می‌کنند.

در شیراز ۱۱۶۵۲۸ نفر از شهروندان، بی‌سواد مطلق هستند. کسانی که فاقد هرگونه مهارت خواندن و نوشتن‌اند. پس از شیراز، شهرستان‌های مرودشت، کازرون و جهرم به ترتیب بیش‌ترین آمار بی‌سوادی مطلق را دارند.

اهمیت پرداختن به سوادآموزی بزرگسالان برای ما، بیش از هرچیز به خاطر نقش بی‌سوادی در بازتولید و تداوم فقر و بی‌عدالتی است.

بی‌سوادی یعنی عدم توسعه‌ی مهارت‌های شغلی.

بی‌سوادی یعنی فریب خوردن هنگام خرید یا محاسبه دستمزد.

بی‌سوادی یعنی بسیاری از اوقات برگه‌هایی امضا می‌شوند که نمی‌دانیم از ما تعهدی ناعادلانه را می‌خواهند.

بی سوادی یعنی داروها به موقع خورده نمی‌شوند و بیماری مزمن شده و یا تشدید می‌شود.

بی‌سوادی یعنی تداوم چرخه‌ی تبعیض، وقتی که مدارس و نظام آموزشی ما در سال‌های آغازین مدرسه، وابسته به آگاهی مادر و همکاری هر روزه‌ی مادر با کودک در انجام تکالیف درسی است.

بی‌سوادی یعنی احساس ترس و تحقیرشدگی مدام.

بی‌سوادی یعنی احساس فرودستی و عدم کفایت.

بی‌سوادی یعنی عدم امکان دسترسی به کتاب‌ها و منابعی که به ما امکان افزایش آگاهی و تغییر در زندگی را می‌دهند.

بی‌سوادی یعنی تداوم فرهنگ سکوت.

بی‌سوادی یعنی طرد.

بی‌سوادی یعنی تبعیض.