رمضان، ماه اندیشه و محبت
بخش‌هایی از یکی از سخنرانی‌های امام موسی صدر به مناسبت فرارسیدن ماه رمضان
🔸بسم اللَّه الرحمن الرحیم. برادران مؤمن، بار دیگر ماه رمضان با شبهاى الهام بخش، روزهاى سراسر پند، فضاى معطر، و خاطرات و درس هایش، در حالى که انسان را به سوى حزم و نظم و انضباط و استوارى فرا مى‌خواند، به ما روى آورده است.
بار دیگر روزه مى‌گیریم، شب زنده دارى مى کنیم و شعایر دینى را بزرگ مى‌داریم و سرانجام با شادمانى و خشنودى عید را با هم جشن مى گیریم سپس به زندگى عادى باز مى‌آییم و به همین ترتیب، سالها، یکى پس از دیگرى مى‌آیند و یادها و خاطرات ما بیشتر و بیشتر مى‌گردد. بیم آن مى‌رود که ماهِ رمضان به عادتِ بى‌روحى تبدیل شود که شعایرِ آن تنها عادتها و رسومى سرگرم کننده باشد و از همه معانى اصلى و روح حقیقىِ خود تهى گردد. با یک نگاه گذرا در مى‌‌یابیم که این مصیبت، یعنى مصیبتى که روزه و رمضان به آن مبتلا شده‌اند، مصیبتى است که بر همه عبادات و مناسک دینى سایه افکنده است.
🔸اى دین باوران، آیا در روزه ما آثارِ روزه و در نمازمان عروج و پرواز به ملکوت آسمانها را مى‌توان یافت؟ آیا در فطر و قربان جوهر و معانى این اعیاد را مى‌بینید؟ آیا همه ما به شعایرِ دینى عمل مى‌کنیم و از اماکن مقدسه تأثیر مى‌پذیریم؟ و آیا گستره معنایى را که در مسجد الاقصى و کلیساى قیامت براى امتِ ما به ودیعه نهاده شده، پیش از آن که با اشغال این دو فضاى مقدس ضربه بخوریم و حسرت و خسارتِ آنها را بچشیم، درک کرده بودیم؟
🔸اى خدا باوران، اگر ما در همه ساحتهاى وجودى و ابعاد حیات خویش، در خانه و بازار، محل کار و عبادت و در همه عرصه‌ها اندیشه دینى و تعالیم آن را تجربه کنیم، اگر حصار زندان را ببینیم و دینمان را که در معابد زندانى شده است آزاد کنیم و اجازه دهیم دین به همه قلمروهاى زندگى ما وارد شود و بایدها و نبایدها را تحقق بخشد و تأثیر بگذارد و جهت دهد، اگر به دین فرصتِ حضور و ظهور دهیم و اگر آن را محدود و کمرنگ نگردانیم و در عزلت و انزوا زندانى نکنیم، در آن صورت آثار و برکات این ثروت عظیم را در زندگانى و در ساختن تمدن خویش خواهیم یافت.
🔸در تجربه‌ی جدید، در این ماه مبارک و در فریضه روزه‌‌دارى باید عقل و دل خویش را با بدن‌هایمان به کار بگیریم. بر ما است که بیندیشیم و تأمل کنیم. باید، محبت بورزیم و به فکر دیگران باشیم. باید محبت و اندیشه را در عبادت روزه خود وارد نماییم. آرى، «یک ساعت تفکر از یک سال عبادت برتر است»، این سخن امام صادق است. امام صادق(ع) در جای دیگر فرمود: «آیا دین جز محبت است؟»این روزه‌ی زنده مایه نجات از آتش است و یکى از ارکان اسلام به شمار مى‌آید. چنین روزهاى ضیافت خداوند است و گرامیداشتِ انسان. این است شأن انسان و قَدرِ او.
🔸رمضان تنها با این اوصاف رمضانى است که فضایى ایجاد مى‌کند تا انسانى عزت‌مند و سرفراز پرورش یابد که فاتح مکه باشد و پیروزِ جنگِ بدر و سازنده تاریخ. این است رمضانى که ماهِ انس است و هنگامِ احساسِ آلامِ همنوعان، موسمِ به فراموشى سپردنِ کینه‌ها و الفتِ جامعه، توحیدِ کلمه و نزدیکى قلبها و برانگیختن دوباره امت. روزه ماه مبارک، با این اوصاف، نخستین گام است براى پایه گذارى و ساختن تاریخ.
(برگرفته از کتاب «اخلاق روزه»، مؤسسه فرهنگی تحقیقاتی امام موسی صدر)
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.