شکستن محدودیت‌های دنیای واقعی با «بازی نمایشی»

یکی از فعالیت‌هایی که در دوره‌ی جبرانی آموزش پیش از دبستان موسسه‌ی طلوع انجام می‌شود، نمایش است.

در کلاس نمایش، کودکان در نقش‌های مختلفی همچون پدر، مادر، فرزند، دوست، مهمان، معلم، فروشنده و… به بازی می‌پردازند. ابزارهای مختلفی همچون وسایل آشپزخانه، عروسک، کاغذ، مقداری پارچه، تعدادی جعبه، ابزار باغبانی و… در اختیار کودکان قرار می‌گیرد و آن‌ها با استفاده از تخیل خود بازی نمایشی اجرا می‌کنند.

بازی نمایشی راهی مناسب جهت آموزش و تقویت مهارت‌هایی اساسی همچون تفکر منطقی، مشورت کردن، تفکر انتقادی، مهارت‌های گفتاری و شنیداری، نظم، توجه به دیگران، کارِ گروهی و مشارکت خوب و پیوسته است.

با ایجاد فرصتی که کودکان بتوانند در آن تخیلاتشان را به مرحله اجرا در آورند می‌توانیم به آن‌ها انگیزه‌ای دهیم تا با شور و اشتیاق به سوی تحقق آرزوها و رویاهای واقعی‌شان گام بردارند. بدین ترتیب در بازی نمایشی، کودک نقش‌های مختلف را تجربه می‌کند. در موقعیت‌های گوناگون، تلاش می‌کند احساسی که فرد در واقعیت تجربه می‌کند را در خودش به وجود آورد و آن را بازی کند. این تمرین همدلی است.

وقتی کودک از «من بابا هستم» به «من معلم هستم» یا «من فروشنده هستم» تغییر شخصیت می‌دهد، آگاهی خود را از شخصیت‌هایی که در اطرافش قرار دارند افزایش می‌دهد و مسئولیت‌های این نقش‌ها را می‌آموزد و در موقعیت‌های جدید به آن عمل می‌کند.

بازی نمایشی ابزاری بسیار مناسب برای افزایش مهارت‌های کلامی و ارتباطی کودکان است. پذیرفتن نقش‌های اجتماعی توسط کودکان، مستلزم قدرت بیان است. کودکی که در بازی نمایشی شرکت می‌کند، از انگیزه‌ی کافی برای ابراز نظر شخصی و گفت و گو با هم‌بازی‌هایش برخوردار است و این انگیزه منجر به تمرین و بهبود مهارت‌های کلامی و ارتباطی او می‌شود.