سه راهِ آزموده‌شده برای رویارویی با بحران آب




«لانا مزاهره» در اردن بزرگ شده، کشوری که از سال ۱۹۷۳ با کمبود شدید آب مواجه بوده است. او از کودکی با فقدان آب کافی مواجه بوده و راه‌های مختلفی را برای صرفه‌جویی در مصرف آب آموخته و تجربه کرده است.

در این سخنرانی، او تجربه‌ی کشورهای مختلف از بحران آب، و راه‌هایی را که برای مقابله با آن به کار بسته‌اند بازگو می‌کند.

ابتدا از «کیپ تاون» می‌گوید؛ دومین شهر پر جمعیت آفریقای جنوبی، که در مارس ۲۰۱۷، مصرف آب روزانه برای شهروندانش به میزان ۱۰۰ لیتر برای هر نفر جیره‌بندی شد. لانا مزاهره توضیح می‌دهد که این جیره‌بندی یعنی: «می‌توانی یک دوش پنج دقیقه‌ای بگیری، دو بار صورتت را بشویی و احتمالاً حدود پنج مرتبه سیفون توالت را بکشی. اما هنوز دندان‌هایت را مسواک نزده‌ای، رخت‌های چرک را نشسته‌ای، و قطعاً گل‌ وگیاهانت را آب نداده‌ای و متأسفانه بعد از آن پنج بارسیفون کشیدن دستت را هم نشسته‌ای و حتی یک جرعه آب نیز ننوشیده‌ای.»

با توجه به گفته دفتر غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد، بیش از ۹۵ درصد کشورها نسبت به ۲۰ سال گذشته آب کمتری دارند و نزدیک به یک سوم جمعیت جهان در کشورهایی زندگی می‌کنند که با بحران جدی آب مواجه هستند، یعنی شرایطی نزدیک به وضعیت شهر کیپ تاون.

وی با توجه به تجربیات شخصی‌اش، بیان می‌کند که: «روش‌هایی که از دید من و دیگر ساکنان کشورهای خشک کاملاً طبیعی است، می‌تواند به ما در رسیدگی به آنچه که به سرعت دارد بحرانی جهانی می‌شود، کمک کند»، و سه ایده را از کشورهای کم‌آب و اینکه چطور علی‌رغم بحران آب جان به در برده و حتی شکوفا شدند، به عنوان راه حل مطرح می‌کند.

نخست: به مردم بگویید که حقیقتاً چه‌قدر آب دارند.

لازمه‌ی حل یک مشکل،‌ در وهله‌ی اول اذعان به وجود آن است. لانا مزاهره می‌گوید: «زمانی که مسئله‌ی آب مطرح است، مردم به راحتی می‌توانند آن را نادیده بگیرند و بگویند مادامی که آب از شیر بیرون می‌آید، همه چیز تا ابد رو به راه است. اما بعضی کشورهای هوشمندِ خشک تمهیدات ساده و خلاقانه‌ای را اتخاذ کرده‌اند تا اطمینان یابند که شهروندان، جامعه‌ها و شرکت‌هایشان متوجه میزان خشکی سرزمینشان می‌شوند.»

او مثال می‌زند که چگونه استرالیا توانسته با استفاده از تابلوهای الکترونیکی در بزرگراه‌ها که میزان آب سدها را نشان می‌دهد، مردم را آگاه و تشویق به صرفه‌جویی در مصرف آب نمایند.

دوم: مردم را در صرفه‌جویی آب توانمند سازید.

سخنران می‌گوید که ملبورن توانست با توانمندسازی مردمش در صرفه‌جویی آب، تقاضای آب سرانه را تا ۵۰ درصد کاهش دهد. همچنین امارات متحده عربی را مثال می‌زند و شرح می‌دهد که این کشور چگونه توانسته است به شرکت‌های خود کمک کند تا به صورت میانگین ۳۵ درصد در مصرف آب صرفه‌جویی کنند.

سوم: به موضوع عمیق و جدی فکر کنید.

لانا مزاهره معتقد است: «صرفه‌جویی در مصرف آب می‌تواند از نقاط غیر قابل انتظار انجام شود» و کشور سنگاپور را مثال می‌زند که هشتمین کشور کم‌آب در جهان است و تقریباً ۶۰ درصد از نیاز خود به آب را از طریق واردات تأمین می‌کند. این کشور توانسته است با ساخت یک مخزن آب شهری در وسط شهر، ذخیره‌ی آب سنگاپور را تا ۱۰ درصد افزایش دهد، از نواحی کم‌ارتفاع اطراف این مخزن در برابر سیل محافظت کند و یک جاذبه‌ی زیبای هنری، ورزشی و جهانگردی به وجود آورد.

سخنران اشاره می‌کند: «هر ابتکار عملی لازم نیست که زیبا، یا حتی قابل دیدن باشد» و در ادامه اردن را مثال می‌زند که چگونه با جایگزین کردن محصولات کشاورزی‌ مقاوم در برابر شرایط خشک، همچون خرما و انگور، توانسته است در صنعت کشاورزی خود در مصرف آب صرفه‌جویی کند. نیز به نامیبیا اشاره می‌کند و می‌گوید: «مردم محلی در نامیبیا، یکی از بایرترین کشورهای آفریقای جنوبی، از سال ۱۹۶۸ آب بازیافتی می‌نوشند. خیلی‌ها ممکن است بگویند کشورهای متعددی آب را بازیافت می‌کنند. من هم می‌گویم درست است. اما کشورهای کمی آن را برای نوشیدن استفاده می‌کنند. عمدتا به این دلیل که مردم دوست ندارند فکر کنند که آب توالت‌هایشان به شیرهای آب راه می‌یابد. اما نامیبیا استطاعت این‌گونه فکرکردن را نداشت. آن‌ها اکنون نمونه‌ای عالی هستند از این‌که چطور کشوری فاضلاب را در حد استاندارد نوشیدن تصفیه می‌کند، تا کمبود آب خود را جبران کند.»

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *